بی خوابی سیال "خود"

((و هنگامی که انسان در میان شکنجه و عذاب سکوت اختیار می کند،خدایی مرا بدان می گمارد که بگویم چگونه رنج می برم.)) بی خوابی سیال "خود"...

و این همه سکوت ما را خواهد کشت آن هنگام که دیگر هر اقدامی ناکرده می نماید و هر راهی نپیموده... #خواب-نوشت#کتایون_اسلامی بی خوابی سیال "خود"...

محقق فریاد زد: ((بالاخره موفق شدم!))

در دستش ظرف شیشه ای کوچکی را گرفته بود که حاصل شصت سال تحقق او را در خود داشت: "اکسیر خاطرات"

او کمی از مایع را نوشید و خاطرات گذشته، ذهنش را پر کردند...یک عمر تنهایی در آزمایشگاه... تنهایی،یأس...شکست پشت شکست.

محقق در حالی که هق هق می کرد برای ساختن پادزهر آماده شد.

نویسنده: کرت وارآ

بی خوابی سیال "خود"...

تو گرگ و میش اگه پرسه بزنی

گاهی راتو گم می کنی

گاهی هم نه.

اگه به دیفار مشت بکوبی

گاهی انگشتتو می شکونی

گاهی هم نه.

همه می دونن که گاهی پیش اومده

که دیوار برُمبه

گرگ و میش، صبح سفید بشه

و زنجیرا از دسا و پاها بریزه.

لنگستون هیوز

ترجمه شاملو

بی خوابی سیال "خود"...

پرواز کرد و عمر از او آشیانه ماند

مشت پری ز نعمت هستی نشانه ماند

از سوز و ساز دل اثری آشکار نیست

جز دود آه ما که به دیوار خانه ماند

عمری فسانه ها دل ما در فسون گرفت

افسانه جو به خواب شد و زو فسانه ماند

"رشید یاسَمی"

بی خوابی سیال "خود"...

یک چیز را می‌خواهم بدانی می‌دانی که چه جور است اگر من از پنجره‌ام به ماه روشن، به شاخه‌ی سرخِ پاییزِ سست نگاه می‌کنم اگر برِ آتش خاکستر نامحسوس یا تنه چروکیده کُنده‌ای را لمس می‌کنم همه چیز مرا به تو می‌کشاند انگار هر چه وجور دارد رایحه‌ها و عطر‌ها، بی خوابی سیال "خود"...ادامه مطلب

زمان می گذشت و گریزش پیوسته تندتر می شد. ضرب منظم و بی صدایش عمر را ساطوری می کرد. یک لحظه نمی شد آن را از سیر سریع خود بازداشت، ولو برای لحظه ای واپس نگریدن. می خواستی فریاد بزنی: ((بایست، بایست...)) اما می دیدی که فریاد بیجاست. همه چیز در گریز  بود بی خوابی سیال "خود"...ادامه مطلب

 می دانیپرنده را بی دلیل اعدام می کنیدر ژرف توآینه ایستکه قفس ها را انعکاس می دهدو دستان تو محلولی ستکه انجماد روز رادر حوضچه ی شب غرق می کندای صمیمیدیگر زندگی را نمی تواندر فرو مردن یک برگبا شکفتن یک بی خوابی سیال "خود"...ادامه مطلب

چقدر طلوع خورشید

هنگامی که ناگهان بر ما سلام می کند

زیباست!

سعادتمند کسی که با عشق و علاقه

بر غروب رویا انگیز آن، درود می فرستد!

 

"شارل بودلر،گل های رنج،دکتر شمس"

بی خوابی سیال "خود"...

تجربه هنوز شفایم نداده بود، تجربه که باید به من می آموخت_ البته اگر هیچگاه چیزی به کسی آموخته باشد_ که عاشقی نفرینی چون آنهایی است که در قصه ها می خوانیم، و علیه اش کاری نمی شود کرد و فقط باید صبر کنی تا افسونش پایان بگیرد.

مارسل پروست، در جستجوی زمان از دست رفت،جلد آخر، زمان بازیافته

بی خوابی سیال "خود"...